پیدا کردن راه‌های جدید دور زدن مشتریان توسط شرکت‌های بیمه

 

بیمه یکی از آن چیزهایی است که همه ما به آن نیاز داریم و حاضریم برای داشتن آن هزینه کنیم و امیدواریم هرگز مجبور به استفاده از آن نشویم؛ چون در این صورت به احتمال زیاد یک جهنم واقعی در انتظار ماست. این در حالی است که افزایش سرسام آور حق بیمه، باعث شده که همین خدمات هر روز برای ما دست نیافتنی تر شوند. 

توسعه دهندگان املاک و مستغلات در سال گذشته افزایش 50 درصدی نرخ بیمه را گزارش کرده اند، این در حالی است که حق بیمه اتومبیل نیز 17 درصد افزایش یافته است. از طرف دیگر بحران مسکن آنقدر بد شده که مدت هاست خیلی ها قید بیمه خانه خود را زده اند.

بیمه های خصوصی یا به اصطلاح تجاری برای اکثر مردم، تکیه گاه اصلی آنها برای مقابله با مجموعه خطرات وسیعی است که زندگی آنها را تهدید می کند. شرکت های بیمه تجاری در واقع به شرکت هایی گفته می شود که در ازای پرداخت حق بیمه، خدمات بیمه ای مختلف ارائه می دهند. آنها از نظر رویکرد و شیوه کار، با بیمه های دولتی و اجتماعی تفاوت دارند. بیمه های تجاری انواع مختلفی دارند و انواع تعهدات مالی، تجاری و صنعتی را پوشش می دهند.

اما حقیقت این است که این صنعت، در اصل برای سودآوری ساخته شده است. به همین دلیل بسیاری از شرکت های بیمه به ‌جای استفاده از فناوری های جدید مانند هوش مصنوعی برای محاسبه ریسک دقیق مشتری و تعیین نرخ منصفانه حق بیمه، به دنبال روش های جدیدی برای تضعیف امنیت ما و افزایش سود خود هستند.

قرار است بیمه به ما احساس امنیت بدهد!

حتی خود فعالین صنعت بیمه نیز اعتراف می کنند که بیمه یک خرید کینه توزانه است. مصرف کنندگان نیز با این موضوع موافق هستند، زیرا بیمه ‌های خصوصی جزء صنایعی هستند که کمترین اعتماد را بین مصرف‌ کنندگان دارند. گزارش جدید شرکت کالیبر که یک شرکت مشاوره مدیریتی است، نشان می دهد که بیمه از دید اکثر مصرف کنندگان بیمه، یک شر ضروری است، نه یک چیز عمدتا ارزش محور!

سورن هولم مشاور ارشد کالیبر، اخیرا در یک مصاحبه گفت: «ما به چشم خود می بینیم که بیمه نه برای تولید ارزش برای عموم مردم، بلکه برای تولید سود هنگفت برای سهامداران آن، ایجاد شده است».

با این وجود، بیمه ابزاری حیاتی برای ایمن ‌تر کردن جهان است. در واقع هدف از به وجود آمدن بیمه، این است که انسان ها مجبور نباشند مشکلات خود را به تنهایی بکشند. همین همبستگی اجتماعی و همیاری در هنگام بروز مشکل، باعث شد که بسیاری از اشکال اولیه بیمه به اتحادیه ها، اصناف و گروه های اجتماعی گره بخورد. 

اما متاسفانه صنعت بیمه مدت هاست به بیراهه کشیده شده است. بیمه ها ادعا می کنند که آرامش خاطر را به مردم می فروشند، اما همین افراد وقتی برای دریافت خسارت به شرکت های بیمه مراجعه می کنند، با انبوهی از اما و اگرها و قید و بندها مواجه می شوند که دریافت خسارت برای آنها را به هفت خوان رستم تبدیل می کند. 

صادقانه بگوییم، برای شرکت های بیمه بهترین سناریو این است که مشتریان‌شان هرگز با هیچ مشکلی روبرو نشوند، فقط حق بیمه پرداخت کنند و هرگز برای دریافت خسارت مراجعه نکنند. به همین دلیل وقتی حرف از پرداخت خسارت به میان می آید، آنها به دنبال راه فرار می گردند.

پشت پرده

بیمه یک تجارت مرموز و اسرارآمیز است. در واقع آنچه ما می بینیم، یعنی ادعاهای رد شده، افزایش هزینه های حق بیمه و پوشش های لغو شده، همگی فقط نوک قله کوه یخ هستند. چیزی که ما نمی بینیم سیستم های پیچیده ای است که بیمه گران برای سوء استفاده از بیمه گذاران و گمراهی آنها ایجاد کرده اند. به همین دلیل حتی اگر آنها از ابزارهایی مانند هوش مصنوعی و فناوری های جدید استفاده کنند، باز هم وضعیت بیمه گذاران تغییری نخواهد کرد؛ چون به هر حال آنها از این ابزارها برای افزایش سودآوری و فرار از پاسخگویی استفاده خواهند کرد.

در سال های گذشته بیمه ها و حق بیمه آنها بر اساس ویژگی های جمعیتی مانند سن و جنسیت تعیین می شد. اما اکنون شرکت های بیمه به دلیل اینکه اطلاعات فراوانی از مصرف کنندگان در اختیار دارند، بیمه ها را نه فقط بر اساس ریسک، بلکه بر اساس رقمی که می دانند بیمه گذار تمایل به پرداخت آن دارد، تعیین می کنند. به این کار در صنعت بیمه، بهینه سازی قیمت گفته می شود. بیمه گران برای انجام این پیش ‌بینی‌ ها، داده ‌های شخصی افراد را جمع‌ آوری و تجزیه و تحلیل می‌کنند و تمام عادات آنها، از سیگار کشیدن تا عادت های خرید و حتی رفتارهای آنها در فضای آنلاین را زیر نظر دارند.

دانکن مینتی مشاور بیمه در این باره گفت: «به سختی می ‌توان به داده‌ هایی فکر کرد که آنها درباره بیمه‌ گذاران جمع ‌آوری نکرده اند».

این داده ها سپس به مدل های اختصاصی داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. بر اساس نتایج این تحلیل ها، میزان حق بیمه ای که باید از یک فرد خاص گرفته شود، تعیین می شود. 

در واقع این الگوریتم ها به وجود آمده اند تا سودآوری هر چه بیشتر شرکت های بیمه را تضمین کنند و مصرف کنندگان را بیشتر از قبل، تحت فشار قرار دهند!