وقتی مدرسه امن نیست؛ چگونه بفهمیم فرزندمان قربانی قلدری شده است
قلدری یا Bullying رفتاری پرخاشگرانه و رایج است که طی آن در یک رابطه طرف دارای قدرت آشکارا از بیشتر بودن قدرت خود سوءاستفاده می‌کند و با پرخاشگری سعی در ارعاب طرف دیگر دارد.
پژوهشی تازه از موسسه تحقیقات اقتصادی و اجتماعی ایرلند نشان می‌دهد بسیاری از کودکان قربانی زورگویی، ترجیح می‌دهند سکوت کنند و موضوع را با بزرگ‌ترها در میان نگذارند. این مطالعه که داده‌های کودکان 9 و 13 ساله را بررسی کرده، روندی نگران‌کننده را آشکار کرده است: تنها 40 درصد از نوجوانان 13 ساله‌ای که تجربه رفتارهای زورگویانه داشتند، موضوع را به یک بزرگسال گزارش کرده‌اند.
هلن وسترمن، رئیس بخش کمپین‌های محلی در سازمان حمایت از کودکان (NSPCC)، شش نشانه ظریف اما هشداردهنده را برای والدین برمی‌شمرد که می‌تواند نشان دهد کودک‌شان درگیر زورگویی است:
- تغییر ناگهانی در رفتار و خلق‌وخو: گوشه‌گیری، سکوت یا برعکس، پرخاشگری غیرمعمول، می‌تواند نشانه ناراحتی در مدرسه یا فضای مجازی باشد.
2. بی‌میلی به رفتن به مدرسه: اگر کودک به بهانه بیماری یا اضطراب از رفتن سر باز می‌زند، ممکن است از روبه‌رو شدن با زورگوها می‌ترسد.
3. زخم یا لباس پاره بی‌دلیل: کبودی‌ها یا جراحت‌های تکراری می‌تواند علامت زورگویی فیزیکی باشد.
4. ناراحتی پس از استفاده از تلفن یا اینترنت: افسردگی یا عصبانیت پس از فعالیت آنلاین، نشانه زورگویی مجازی است.
5. گم شدن وسایل شخصی: از بین رفتن یا خراب شدن وسایل می‌تواند نتیجه آزار هم‌کلاسی‌ها باشد.
6.علائم جسمی بی‌دلیل: سردرد، دل‌درد یا حالت تهوع ممکن است واکنش جسمی به استرس یا راهی برای اجتناب از محیط زورگو باشد.
وسترمن به والدین توصیه می‌کند با آرامش و در محیطی امن با کودک صحبت کنند، بدون قضاوت گوش دهند و در صورت نیاز، با مدرسه برای حمایت از کودک همکاری کنند. او تأکید می‌کند: اگر کودک هنوز آماده صحبت نیست، فقط کافی است بدانند که شما همیشه در کنارشان هستید.
