وجود میکروفایبر پلاستیکی سمی در همه جا؛ حتی هوا و آب!
در حالی که مشغول خواندن این مقاله می باشید، احتمالا الیاف نامرئی و مصنوعی بی شماری را که از لباس، فرش، مبلمان و موارد دیگر پخش شده، تنفس می کنید؛ تحقیقات نشان می دهد که این میکروفایبرها – رشته های ریز و سمی که اغلب از پلاستیک ساخته شده اند – به آب لوله کشی و منابع غذایی ما نیز نفوذ کرده اند اکثریت قریب به اتفاق این الیاف از طریق شستشوی پارچه های مصنوعی مانند پلی استر و نایلون آزاد می شوند، طبق برآوردها لباس شویی های خانگی و صنعتی سالانه حدود 2.2 میلیون تن میکروفایبر منتشر می کنند که 35 درصد از کل میکروپلاستیک های موجود در اقیانوس های ما را تشکیل می دهد.
کارشناسان می گویند محبوبیت فزاینده مد سریع (Fast Fashion) و استفاده از پارچه های مصنوعی ارزان، مشکل را تشدید می کند.
میکروفایبر به الیافی گفته می شود که کمتر از 5 میلیمتر طول دارد. متیو راس، دانشیار دانشگاه مک ایوان – ادمونتون می گوید: الیاف مصنوعی علاوه بر اینکه حاوی مواد افزودنی بالقوه سمی است، به هیچ وجه در محیط تجزیه نمی شود. این به پلاستیک ها اجازه می دهد تا نه تنها در اکوسیستم، بلکه در داخل بدن ما هنگام تنفس، نوشیدن و خوردن تجمع پیدا کنند.
رکسانا سوئرینگ، استادیار شیمی در دانشگاه متروپولیتن تورنتو، گفت: وقتی میکروفایبر در نهایت شروع به شکستن می کنند، خطرناک تر نیز می شوند. فیبرهای کوچک تر با ورود به جریان خون به اندام های حیاتی ما حمله می کنند.
مطالعات نشان می دهد که این الیاف معمولا از پلی استر، پلی اتیلن، اکریلیک یا الاستین ساخته می شوند. راس افزود، سایر میکروفایبر نیمه مصنوعی مانند ابریشم مصنوعی ممکن است از منابع طبیعی به دست آیند، اما از طریق فرآیند پالایش مشابه پلاستیک ساخته شده اند.
در حال حاضر، اطلاعات کمی در مورد تأثیرات میکروفیبرها و میکروپلاستیک ها بر سلامتی داریم. اما تحقیقات نشان داده اند که میکروپلاستیک ها می توانند به سلول های انسانی آسیب بزنند و آنها را از بین ببرند.
شاید مهم ترین کاری که می توانید انجام بدهید نصب فیلتر روی خروجی ماشین لباسشویی و خشک کن است. اگر ماشین های شما دارای فیلتر هستند، مطمئن شوید که مرتباً تمیز و نگهداری می شوند. در غیر این صورت، توپ های کوچکی وجود دارند که درون ماشین لباسشویی انداخته می شوند و به گرفتن الیاف سرگردان کمک می کنند.
