والدین بزرگسالان مبتلا به اوتیسم شدید، نگران آینده فرزندان خود!

انتاریو- اندرو کاوچاک می ‌گوید چهار سال است منتظر پیدا شدن خانه گروهی برای پسر 22 ساله اش استیون است که از اوتیسم شدید رنج می برد. اما به او گفته شده که این انتظار ممکن است تا یک دهه طول بکشد. 

کاوچاک می گوید انتاریو فاقد امکانات حمایتی مناسب از بزرگسالان دارای معلولیت شدید و والدین آنها می باشد. انتظار طولانی و معیارهای سختگیرانه واجد شرایط بودن باعث شده برخی از خانواده ها مراقبتی که واقعاً نیاز دارند را دریافت نکنند. 

اندرو سه روز در هفته استیون را در یک برنامه روزانه برای بزرگسالان دارای معلولیت شرکت می دهد. او می گوید هزینه شرکت در این برنامه بالا می باشد، اگرچه دولت انتاریو تحت برنامه Passport کمک مالی به خانواده ها ارائه می کند. اندرو نگران آینده فرزندش می باشد، زیرا استیون به مراقبت مداوم نیاز دارد و نمی تواند تنها زندگی کند. کاوچاک می افزاید: والدین معمولا زودتر از فرزندان شان می میرند و من و همسرم برای مراقبت از پسرمان خیلی پیر هستیم. 

هنگامی که استیون در 18 سالگی از برنامه اوتیسم انتاریو خارج شد، خانواده وارد سیستمی شد که کمک چندانی به آنها نکرده است. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم می تواند به Development Services Ontario مراجعه کنند، اما لیست انتظار بسیار طولانی است. خانواده کاوچاک چهار سال در این لیست بوده، اما هیچ نشانه از نزدیک شدن زمان انتقال استیون به خانه گروهی وجود ندارد. زیرا در واقع خانه های گروهی کافی برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون وجود ندارد.