هشدار بی‌سابقه: کانادا در مسیر شکست در تحقق اهداف اقلیمی 2030
اندیشکده برجسته سیاست‌گذاری اقلیمی کانادا (Canadian Climate Institute) در گزارشی تازه هشدار داده است که این کشور برای نخستین بار به‌طور قطع به اهداف کاهش انتشار کربن خود تا سال 2030 نخواهد رسید؛ هشداری که نشان‌دهنده توقف پیشرفت‌های سال‌های گذشته و شکنندگی مسیر آینده است.
طبق برآورد این موسسه، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال گذشته به 694.3 مگاتن دی‌اکسید کربن رسید؛ رقمی تقریباً مشابه با 2023 و تنها 8.5 درصد کمتر از سطح سال 2005. این فاصله عظیم با هدف کاهش 40 تا 45 درصدی تا 2030 نشان می‌دهد کانادا نیازمند کاهش سالانه‌ای معادل 40 مگاتن است؛ عددی بی‌سابقه که هیچ سیاست‌گذاری موجود توان تحقق آن را ندارد.
دیو ساویر، اقتصاددان ارشد این اندیشکده، می‌گوید این شکاف هشداری جدی برای بازنگری در سیاست‌هاست. با این حال، روندهای اخیر نشان می‌دهد دولت مارک کارنی مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است: لغو مالیات کربن بر مصرف‌کنندگان، تعلیق الزام فروش اتومبیل‌های برقی تا 2035، و حتی مذاکره برای بازنگری در سقف انتشار صنایع نفت و گاز. افزون بر این، طرح‌های بزرگی مانند توسعه فاز دوم پروژه LNG کانادا برای صادرات گاز مایع، تهدیدی تازه برای افزایش انتشارها در سال‌های آینده است.
در این میان، افزایش انتشار صنایع نفت و گاز به‌ویژه در بخش ماسه‌های نفتی، هر گونه کاهش در بخش‌های دیگر مانند حمل‌ونقل یا ساختمان‌ها را خنثی کرده است.
وزیر محیط زیست، جولی دابروسین، در واکنش گفت دولت هنوز ابزارهایی در اختیار دارد و مبارزه با تغییرات اقلیمی یک «تعهد اخلاقی برای نسل‌های آینده» است. او وعده داده است راهبرد تازه‌ای برای «رقابت‌پذیری اقلیمی» در سال 2025 ارائه شود.
اما گزارش موسسه تأکید می‌کند که بدون تغییر فوری در سیاست‌های فدرال و ایالتی، هدف‌گذاری‌های اقلیمی تنها به اسناد بی‌اثر بدل می‌شوند. ساویر یادآور می‌شود که دلیل وجود این اهداف، صرفاً اعداد روی کاغذ نیست: ما شاهد آتش‌سوزی‌های گسترده، هوای سمی برای ماه‌ها، تخریب زیرساخت‌ها، سیل‌ها و طوفان‌های یخی هستیم. اهداف اقلیمی برای تمرکز سیاست‌ها و نجات جوامع از این خطرات وجود دارند.
کانادا امروز بر سر دو راهی ایستاده است: یا بازنگری جسورانه در سیاست‌های اقلیمی، یا پذیرش شکست در برابر یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات وجودی زمانه.
