مهاجران کانادایی صلاحیت دارند ولی کمتر به کار گرفته می‌شوند
اصلاحات جدید مهاجرتی در کانادا شامل کاهش پذیرش دانشجویان بین‌المللی و ساکنان موقت، محدودیت‌های جدید در مجوزهای کار و کاهش ۲۱ درصدی پذیرش اقامت دائم در سال ۲۰۲۵ است. این تغییرات با هدف جلوگیری از رقابت با بیکاران کانادایی انجام شده اما ممکن است مشکلات بازار کار را تشدید کند.
با نرخ بیکاری ۶.۶ درصد و نرخ بیکاری جوانان ۱۳.۶ درصد، سیاست‌های جدید تحت فشارهای اقتصادی اتخاذ شده‌اند. با این حال، مقصر دانستن مهاجران در کمبود مشاغل، مشکلات عمیق‌تری مانند کم‌اشتغالی و عدم تطابق مهارت‌ها را نادیده می‌گیرد.
بیکاری و کم‌اشتغالی مهاجران
در سال ۲۰۲۴، نرخ بیکاری مهاجران ۱۱ درصد بود، در حالی که برای افراد متولد کانادا ۵.۶ درصد گزارش شد. تنها ۴۴ درصد مهاجران طی ۱۰ سال گذشته در مشاغل متناسب با تحصیلات خود مشغول به کار بودند، در مقایسه با ۶۴ درصد کانادایی‌های ۲۵ تا ۳۴ ساله.
مهاجران، به‌ویژه کسانی که مدارک تحصیلی خود را خارج از کانادا گرفته‌اند، بیشتر با مشکل عدم تطابق تحصیلی و شغلی روبه‌رو هستند. دلیل اصلی این مشکل، ترجیح کارفرمایان برای تجربه کاری در کانادا است که در استان‌هایی مانند انتاریو غیرقانونی محسوب می‌شود.
چالش‌های فارغ‌التحصیلان بین‌المللی
فارغ‌التحصیلان بین‌المللی با مدرک کانادایی وضعیت بهتری دارند اما همچنان با موانع جدی مواجه‌اند. بسیاری از آنها در حین تحصیل تجربه کاری کسب می‌کنند، اما کارفرمایان این تجربه را برای مشاغل حرفه‌ای بی‌ارزش می‌دانند. علاوه بر این، تغییرات مداوم سیاست‌های مهاجرتی باعث شده کارفرمایان نسبت به وضعیت ویزا و مجوز کار فارغ‌التحصیلان بین‌المللی دچار سردرگمی شوند.
راهکارهای پیشنهادی
برای رفع این مشکلات، باید تعصبات مربوط به تجربه کاری کانادایی کاهش یابد و سیستمی برای ارزیابی مهارت‌های مهاجران ایجاد شود. دانشگاه‌ها نیز باید خدمات شغلی بهتری ارائه دهند و فرصت‌های کارآموزی را گسترش دهند.
هوش مصنوعی می‌تواند به کاهش تبعیض‌های استخدامی کمک کند. ابزارهایی مانند Mogul AI و Knockri می‌توانند مهارت‌ها را با مشاغل تطبیق دهند و برنامه‌های منتورینگ نیز می‌توانند مهاجران را با کارفرمایان مرتبط کنند.
با اصلاح سیاست‌ها و استفاده از فناوری، کانادا می‌تواند از استعدادهای مهاجران به‌طور کامل بهره ببرد.
