فلج شدن پسر بچه 12 ساله به دلیل سهل انگاری پزشکان

مایسن 12 ساله که اهل استرالیاست، مدتی بود دردهای شدیدی داشت، نمی ‌توانست غذا بخورد و با سردردهای شدید دست و پنجه نرم می کرد.

به همین دلیل مادرش جسیکا بای در 31 جولای ابتدا او را به بیمارستان  Bacchus Marsh برد و سپس از آنجایی که در این بیمارستان خدمات مناسبی دریافت نکرد، او را به بیمارستان Sunshine منتقل کرد.

جسیکا درباره آنچه بر فرزندش گذشته است، گفت: «آنها گفتند علائم مایسن با هم جور در نمی آید و فکر می کردند که او اغراق می کند. آنها فکر می کردند که مایسن دوست ندارد به مدرسه برود و به همین دلیل نقش بازی می کند. حتی از من پرسیدند که آیا مایسن به تازگی از من خواسته زمان بیشتری را با من بگذراند». 

بعد از اینکه مایسن به اشتباه از بیمارستان ترخیص شد، مادرش می گوید که او حین بازگشت به خانه رفتارهای عجیبی از خود نشان داده و همین امر باعث وحشت او شده است. 

جسیکا با به یادآوری آن لحظه تلخ می گوید: «وقتی به او نگاه کردم تمام سمت چپ صورتش افتاده بود. او فلج شده بود».

جسیکا با سرعت به بیمارستان بازگشت و گفت که فرزندش نمی تواند با پای خود داخل بیمارستان بیاید، زیرا او نمی تواند حرکت کند. 

سپس مشخص شد که مایسن به سندرم گیلن باره دچار شده است. این یک اختلال عصبی نادر است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سیستم عصبی حمله می کند و باعث ضعف عضلانی و فلج موقت می شود. 

هنوز مشخص نیست که چرا برخی افراد به گیلن باره مبتلا می شوند، اما در اکثر موارد، فرد پس از ابتلا به عفونت ویروسی تنفسی یا گوارشی به این سندرم مبتلا می شود.

گیلن باره از 100 هزار نفر در طول سال تنها یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و شدت ابتلا به آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است در برخی افراد تنها باعث ضعف خفیف شود و در برخی دیگر، کلا فرد را فلج کند.

معمولا علائم این سندرم با گزگز در پاها یا دست ها شروع می شود و کم کم دو طرف بدن دچار ضعف می شود، با گذشت زمان بر شدت علائم فرد افزوده می شود. به طور معمول این بیماران با ایمونوگلوبولین با دوز بالا درمان می شوند.

اکنون مایسن پس از هفته ‌ها بستری شدن در بیمارستان، برای غذا خوردن به لوله تغذیه متکی است و 25 درصد وزن بدن خود را از دست داده است. جسیکا می گوید پسرش هنوز نمی تواند حرکت کند و هنوز هم تمام بدنش درد می کند. 

جسیکا در این باره گفت: «تحمل این شرایط واقعا سخت است. پسرم آدم سرسختی است و معمولا تمام کارهایش را خودش انجام می دهد. حالا او در 12 سالگی دوباره روی تخت بیمارستان است و از پوشک استفاده می کند. تماشای این شرایط واقعا برای من سخت است.

متاسفانه مایسن راه زیادی تا بهبودی کامل پیش رو دارد و ما هنوز در ابتدای راه هستیم. مایسن احتمالا چند هفته دیگر هم در بیمارستان می ماند، اما بعد از آن واقعا نمی دانیم چه چیزی در انتظارش است. زیرا او برای بازیابی توان خود، مسیر طولانی پیش رو دارد. 

این یکی از سخت ترین مشکلاتی است که خانواده ما تاکنون با آن مواجه شده است. اما مطمئنم پسر کوچولوی ما از پس این مشکل برمی آید». 

جسیکا شکایتی رسمی را علیه بیمارستان تنظیم کرده و امیدوار است این کار باعث شود که آنها تغییراتی را در رویه کاری خود به وجود بیاورند. 

جسیکا در این باره گفت: «من می ‌خواهم بدانم چرا وقتی بچه خیلی مریض بود، او را به خانه فرستادند. من می‌ خواهم این رویه تغییر کند. من نمی ‌خواهم این اتفاق برای دیگران بیفتد. من می‌ خواهم بیمارستان متوجه شود که این رویه آنها اشتباه است. تا زمانی که آنها متوجه اشتباهات خود نشوند، نمی توانند آنها را اصلاح کنند». 

جسیکا می گوید اگر چه رفتار اولیه پرسنل بیمارستان با آنها مناسب نبوده است، اما بعدها در حق پسر او سنگ تمام گذاشته اند.