شانزده ویتامین که نباید برایشان هزینه کرد!
آمریکایی‌ها هر سال حدود ۳۵ میلیارد دلار برای ویتامین‌های غذایی هزینه می‌کنند، اما آیا این ویتامین‌ها واقعا به سلامتی آن‌ها کمک می‌کنند؟ پاسخ به این سوال به شرایط فردی بستگی دارد. دکتر ترل اسمیت، پزشک و بنیان‌گذار اسپورا هلث، تاکید می‌کند که یک رژیم غذایی سالم و متعادل معمولا نیازهای ویتامینی بدن را تامین می‌کند، مگر اینکه فردی علائم کمبود ویتامین را تجربه کند. در این صورت، پزشک ممکن است مصرف مکمل‌ها را توصیه کند.
کارشناسان در این زمینه به بررسی ۱۶ نوع ویتامین پرداخته‌اند که مصرف آن‌ها ممکن است بی‌فایده باشد:
- بیوتین: برای افرادی که به دنبال افزایش رشد مو هستند، بیوتین مفید نیست مگر اینکه دچار کمبود خاصی باشند.
- کرومیوم: این ماده معدنی معمولا از طریق رژیم غذایی تامین می‌شود و نیازی به مکمل آن نیست.
- آهن: مصرف مکمل‌های آهن بدون تایید پزشک می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است عوارض جدی ایجاد کند.
- ویتامین A: مصرف زیاد این ویتامین می‌تواند سمی باشد و بهتر است از منابع غذایی تامین شود.
- ویتامین B2 (ریبوفلاوین): اگر رژیم غذایی متنوعی دارید، نیازی به مکمل اضافی نیست.
- ویتامین B6: مصرف بلندمدت مکمل‌های B6 ممکن است باعث مشکلات عصبی شود.
- ویتامین D2: بهتر است از نور خورشید برای تامین ویتامین D استفاده شود تا مکمل‌ها.
- ویتامین E: اکثر افراد دچار کمبود این ویتامین نیستند و مصرف مکمل آن ضروری نیست.
- برنج مخمر قرمز: نوسانات در میزان مواد موثر در مکمل‌ها وجود دارد و بهتر است از غذاهای غنی از فیبر استفاده شود.
- ویتامین‌های صمغی: این نوع ویتامین‌ها ممکن است حاوی مواد ناسالم باشند.
11 – DHEA : این مکمل می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد و بهتر است از روش‌های طبیعی برای حفظ سلامتی استفاده شود.
12- ویتامین C برای سرماخوردگی: شواهد علمی نشان نمی‌دهد که مصرف آن در زمان سرماخوردگی مفید باشد.
13- روغن MCT: مصرف آن ممکن است سطح کلسترول را افزایش دهد و خطر بیماری‌های کبدی را بالا ببرد.
14 – HMB: هیچ شواهدی مبنی بر اثربخشی آن در بهبود عملکرد ورزشی وجود ندارد.
15- ال آرژنین: برای اکثر افراد بی‌فایده است و بهتر است با رژیم غذایی مناسب مشکلات جریان خون را مدیریت کرد.
16- بتاکاروتن: افرادی که سیگار می‌کشند باید از مصرف آن پرهیز کنند، زیرا ممکن است با افزایش خطر سرطان ریه مرتبط باشد.
