سیستم خدمات بهداشتی ایالات متحده عامل فرسایش بیماران

اگر حالتان چندان خوب نیست. بیش از حد معمول خسته هستید و احساس رخوت می کنید. حتما سردرگم هستید و نمی دانید که آیا مشکلی در رژیم غذایی تان وجود دارد و یا دچار کمخونی شده اید. در این گونه مواقع چه کار می کنید؟

به احتمال زیاد با مطب پزشک خود تماس می گیرید تا یک قرار ملاقات برای شما تعیین کند. فکر کنم نزدیک ترین قرار ملاقاتی که برای شما تعیین می شود، سه هفته بعد باشد.

به همین دلیل باید همچنان با این وضعیت نزار خود منتظر بمانید تا روز موعود. اما حتی روز موعود نیز همه چیز به آن آسانی که در ابتدا فکر می کردید پیش نمی رود و همچنان باید منتظر بمانید.

تازه شروع ماجراست! یک عالم برگه های ریز و درشت مختلف انتظار شما را می کشند که باید همه را با دقت پر کنید. باز هم پس از پر کردن این برگه ها هیچ خبری نمی شود، از زور بیکاری به خواندن مجله های زرد متوسل می شوید و… بالاخره پس از ساعت ها انتظار نوبت شما می شود و با خوشحالی وارد اتاق پزشک می شوید. 

شرح حال خود را به پزشک می گویید و منتظر پاسخ او می مانید، اما پزشک برخلاف شور و شوق شما، گویا هیچ علاقه ای به دیدن تان ندارد و تمام وقت به صفحه کامپیوتر روبرویش خیره شده است. آنقدر این کار ادامه پیدا می کند که شما با خود فکر می کنید حتما چیز جالبی روبرویش قرار دارد. مع الوصف بعد از این تعامل نه چندان خوشایند، به همراه یک برگه تجویز آزمایش خون از اتاق پزشک خارج می شوید.

سپس برای انجام آزمایش خون خود دست به کار می شوید و روز از نو و روزی از نو! زیرا باید این روند انتظار را دوباره طی کنید.

بالاخره آزمایش خون را هم انجام می دهید و چند هفته پس از دریافت نتایج، صورت حسابی از طریق پست برای شما ارسال می شود. خبر خوبی انتظار شما را نمی کشد، زیرا صدها دلار برای همین آزمایش خون ساده از شما گرفته می شود. یک لحظه به فکر گذشته می افتید، این همه انتظار و این همه هزینه، فقط برای چند دقیقه قرار ملاقات نصفه نیمه با یک پزشک نه چندان مشتاق.

تازه اگر خوش شانس باشید و منشا ناراحتی شما تشخیص داده شود، باز هم به هر حال! اما مشکل از اینجا شروع می شود که این همه انتظار و هزینه به هیچ چیز دندان گیری منتهی نشود.

آنچه در سطور قبل گفتیم ذکر مصیبت یا یک ماجرای ساختگی نیست، بلکه روندی است که هر روزه شهروندان ایالات متحده برای مراجعه به پزشک طی می کنند. در سال 2019  حتی قبل از اینکه همه‌گیری کووید-19 سیستم خدمات بهداشتی ایالات متحده را به هم بریزد، یک نظرسنجی Ipsos نشان داد که 43 درصد از آمریکایی ‌ها از سیستم پزشکی خود ناراضی هستند، در حالی که همین رقم در انگلستان 22 درصد و در کانادا 26 درصد است.

.

یک نظرسنجی دیگر که سال 2022 یعنی سه سال پس از همه گیری برگزار شد، نشان داد که تنها 12 درصد از بزرگسالان ایالات متحده معتقدند که سیستم خدمات بهداشتی این کشور شرایط مناسبی دارد.

این در حالی است که آمریکایی ‌ها برای خدمات بهداشتی، حق بیمه پرداخت می‌کنند. ایالات متحده بیش از هر کشور توسعه یافته دیگری در جهان برای خدمات بهداشتی سرانه هزینه می کند. میانگین امید به زندگی در ایالات متحده کمتر از سایر کشورهای ثروتمند است و حدود 60 درصد از مردم ایالات متحده حداقل یک بیماری مزمن دارند. 

همه این ها نشان می دهند که یک جای کار می لنگد، این ضعف هر چه هست، دود آن به چشم بیماران آمریکایی می رود.