راز شگفتانگیز و سادهای که اضطراب را برای همیشه از بین میبرد
مل رابینز می گوید من برای دههها با اضطراب دستوپنجه نرم کردم و این چیزی است که بیشترین تأثیر را داشت.
دستوپنجه نرم کردن با اضطراب به نظر میرسد که تجربهای تقریباً جهانی باشد. از «فرسودگی ناشی از نگرانی»، استرس مزمن و خشنودی از دیگران گرفته تا نشخوارهای منفی و فکر کردن بیش از حد، بسیاری از ما با این نگرانی سلامت روانی بهخوبی آشنا هستیم . و اگرچه ممکن است متوقف کردن این «مارپیچ فکری» غیرممکن به نظر برسد، مل رابینز، مجری پادکست برنده جوایز، نویسنده پرفروش نیویورک تایمز و متخصص در تغییر ذهنیت، رفتار و بهبود زندگی، میخواهد افرادی که با اضطراب دستوپنجه نرم میکنند بدانند که قدرت این را دارند که شروع به کنترل افکارشان کنند.
رابینز توضیح میدهد: «اضطراب فقط لحظهای در زندگی است که شما کمی درباره آنچه قرار است رخ دهد یا آنچه کسی ممکن است بگوید، احساس عدم اطمینان میکنید و در آن لحظه، به توانایی خود در مقابله با آن شک میکنید. فقط همین است که اضطراب را میسازد. »
او به Parade میگوید که قبلاً فردی «بسیار حساس و تنیده» بوده و سالها با اضطراب جنگیده است و فهمیده که این نوع نگرانی یا دلواپسی لزوماً چیز بدی نیست.
او ادامه میدهد: «دلیل اینکه اضطراب شما بدتر و بدتر میشود این است که در آن لحظات عدم اطمینان، مثلاً: “این ارائه چگونه پیش خواهد رفت؟” یا “این گفتوگوی دشوار چطور خواهد بود؟” یا “این روز چطور خواهد گذشت؟” آن نوع استرسی که احساس میکنید طبیعی است. در واقع، این نشانهای است که شما از نظر ذهنی به طور سالم عمل میکنید. »
اما این بدان معنا نیست که شما باید در این استرس زندگی کنید. رابینز میگوید که یک چیز بیشترین تأثیر را در کاهش اضطراب او داشته است و اینکه شما چگونه میتوانید آن را در زندگیتان به کار ببرید.
چگونه اضطراب را کاهش دهیم
به گفته رابینز، همه چیز مربوط به «اجازه دادن به آنها» و «اجازه دادن به خودم» است. گیج شدهاید؟ این مسئله به نحوه واکنش شما به یک فکر اضطرابآور یا موقعیتی که به شما استرس میدهد برمیگردد.
مشکل این است که وقتی به توانایی و ظرفیت خود برای مقابله شک میکنید، بلافاصله یا سعی میکنید فرد یا موقعیت دیگر را کنترل کنید، یا از آن اجتناب میکنید. بنابراین وقتی شروع میکنید به گفتن این جملات به خودتان: “اجازه بده آنها یک فکر منفی داشته باشند، اجازه بده آنها از دست من ناراحت شوند، اجازه بده آنها ناامید شوند، اجازه بده آنها به پیشنهاد کاری من جواب مثبت ندهند”، شما کنترل را رها میکنید.
رابینز، نویسنده تئوری اجازه توضیح میدهد: و سپس هر بار که میگویید “اجازه بده به من”، در واقع به خودتان یادآوری میکنید که شما توانمند هستید: “اجازه بده به خودم یادآوری کنم که میتوانم درباره این موضوع هر طور که میخواهم فکر کنم.”
این یک بازتعریف در دنیای اضطراب است. به جای اینکه بگویید: “اگر این اتفاق بیفتد چه؟”، میتوانید انتخاب کنید و بگویید: “اگر همه چیز درست پیش برود چه؟” و این تفاوت ساده در نحوه فکر کردن به یک موضوع، واقعاً اضطراب را کاهش میدهد.
حتی اگر واکنش «پیشفرض» شما اجتناب، تعلل یا انجام ندادن کاری به دلیل اضطراب باشد، رابینز یک جمله ساده را توصیه میکند:
اومیگوید: شما به معنای واقعی کلمه میگویید: اجازه بده به خودم یادآوری کنم که توانمند هستم. بنابراین، من تلاش خواهم کرد. هر بار که این کار را انجام میدهید، شما اضطراب خود را کاهش میدهید و از طریق اقدام خود ثابت میکنید که باور دارید توانمند هستید. و اضطراب شما به معنای واقعی شروع به ناپدید شدن میکند.
در زندگی، فقط سه چیز وجود دارد که من کنترلشان را دارم فقط سه چیز:
- من میتوانم کنترل کنم که به چه چیزی درباره اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، فکر کنم.
- من میتوانم کنترل کنم که در واکنش به اتفاقات، چه کاری انجام دهم یا انجام ندهم.
- من میتوانم کنترل کنم که چگونه احساساتم را پردازش کنم اینکه آیا اجازه بدهم آنها بیایند و بروند یا نه.
آنچه افراد با این کنترل انجام میدهند، تفاوت را رقم میزند.
رابینز میپرسد: «اگر صف در فروشگاه مواد غذایی طولانی باشد، چرا باید اجازه دهید این موضوع شما را دچار استرس کند؟ چرا نگویید: “باشه، میبینم که اینجا خیلی کارآمد پیش نمیرود. کمی آزاردهنده است، اما میدانم که وقت و انرژی من ارزشمند است، پس اجازه میدهم آنها فروشگاه را به همین روش مدیریت کنند، چون من میتوانم انتخاب کنم که آیا در این صف بایستم یا نه. میتوانم انتخاب کنم که آیا در حالی که اینجا ایستادهام مدیتیشن کنم یا با دوستی تماس بگیرم.” »
چند اتفاق میافتد وقتی که این تغییر ذهنی را ایجاد میکنید.
او میگوید: «وقتی این کار را میکنید، در واقع یک مرز بین خودتان، انرژیتان و دنیای اطرافتان ایجاد میکنید، بنابراین دیگر اذیت نمیشوید. و این به شما یادآوری میکند که وقت و انرژی شما ارزشمند است. »
رابینز به Parade میگوید: «من تا ۵۴ سالگی این موضوع را کشف نکردم. به معنای واقعی کلمه تمام زندگیام را گذراندم و اجازه دادم ترافیک، افراد بیملاحظه و مدت زمانی که طول میکشید تا مردم از هواپیما پیاده شوند، انرژی زندگیام را تحلیل ببرند. و وقتی شروع به گفتن “اجازه بده به آنها” کردم، واقعاً باورکردنی نیست که چقدر این یک حرکت قدرتمند است که آرام باشید و اجازه ندهید چیزها شما را اذیت کنند. »اگرچه آرزو میکند این موضوع را زودتر در زندگی یاد میگرفت، اما میداند که این درسی است که اکنون انتقال آن ضروری است.