دانشگاه؛ سرمایهگذاری موفق یا بدهی بیپایان؟ حقیقتی که خانوادهها میخواهند بدانند

نسل جدید با پرسشی اساسی روبهرو است: آیا مدرک دانشگاهی واقعاً ارزش هزینهاش را دارد؟
هرچند در این مقاله به دانشگاههای آمریکا پرداخته شده است، اما واقعیت این است که این پرسش ذهن بسیاری از خانوادههای کانادایی را نیز مشغول کرده است، زیرا وضعیت تقریبا یکسانی در کانادا نیز مشاهده میشود.
افزایش شهریهها، بدهیهای سنگین و بازار کار ضعیف باعث شده اعتماد عمومی به دانشگاهها به شدت کاهش یابد. در نتیجه، دانشگاهها تلاش میکنند با زبان اقتصاد پاسخ دهند: مدرک تحصیلی یعنی بازگشت سرمایه!
امروزه این عبارت تجاری بر روی تبلیغات دانشگاهی نقش بسته و ایالتهایی مثل کلرادو و تگزاس شروع به محاسبه و انتشار سود مالی مدرک دانشگاهی کردهاند. طبق یک گزارش تازه از بنیاد Strada ، 70 درصد فارغالتحصیلان دانشگاههای دولتی طی 10 سال پس از فارغالتحصیلی، درآمدی بالاتر از دیپلمهها کسب میکنند، اما این عدد در ایالتها متفاوت است؛ از 53 درصد در داکوتای شمالی تا 82 درصد در واشنگتن دیسی.
با این حال، بسیاری از خانوادهها، بهویژه آنهایی که درآمد پایینی دارند، حاضر نیستند زیر بار بدهی بروند. در نتیجه، کالجهای فنی برای بسیاری به گزینهای منطقیتر تبدیل شده است.
دانشگاهها اکنون به دنبال کاهش هزینهها و تضمین شغل خوب برای فارغالتحصیلان هستند. برخی شهریه را ثابت نگه داشتهاند. اما در مقابل، دستیابی به شغل مناسب به دغدغه اصلی بدل شده است. تحقیقات نشان میدهد بیش از نیمی از فارغالتحصیلان در شغلی مشغول هستند که اصلاً نیاز به مدرک دانشگاهی ندارد.
به همین دلیل، دانشگاههایی مانند میشیگان استیت با همکاری شرکتهای محلی، مهارتهای موردنیاز بازار را شناسایی میکنند تا برنامههای درسی بهروز شوند و دانشجوها از طریق کارآموزی به فرصتهای واقعی شغلی دست یابند.
خانوادهها اکنون بیش از هر زمان دیگری از دانشگاهها شفافیت، مهارتهای کاربردی و تضمین شغلی برای فرزندانشان میخواهند و نه فقط یک مدرک قاب شده روی دیوار.










