حفاظت از کمربند ســـــبز انتاریو یا ساخت مســــــکن؟ کدام ارجح تر است!

اگر اخبار روز انتاریو را دنبال می کنید، حتما از دردسر سیاسی بزرگی که برای دولت داگ فورد بر سر آزادسازی بخش های وسیعی از اراضی واقع در کمربند سبز (اراضی کشاورزی حفاظت شده) برای ساخت و ساز 50 هزار خانه ایجاد شده آگاه هستید. 

نقش استیو کلارک، وزیر (سابق) مسکن انتاریو یا بهتر بگوییم عدم نظارت دقیق او بر روندی که توسط رئیس دفتر او برای انتخاب چند سازنده خوش اقبال طی شد، پس از چند هفته کشمکش سیاسی به استعفای کلارک انجامید. داگ فورد در واکنش مجبور به تغییرات ناخواسته در کابینه و انتصاب یک فرد جدید به این مقام شد.

اما ظاهرا این اقدامات کافی تلقی نشده و داگ فورد تحت فشار احزاب مخالف و بخشی از افکار عمومی استان، اعلام کرد دولتش کلیه زمین های واقع در کمربند سبز – از جمله 14 قطعه زمین مورد بحث – را مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد. 

فورد قول یک بررسی کامل در مورد 800 قطعه زمین واقع در کمربند سبز را داد، اما به تغییرات احتمالی اشاره نکرد. وی در عین حال گفت که این بازنگری برای جلب اعتماد انتاریویی ها به دولت و تصمیمات آن صورت می گیرد. 

همانطور که گفته شد احزاب مخالف دولت محافظه کار پیشروی انتاریو، این بازنگری ها را کافی ندانسته و خواهان بازگردانده شدن اراضی مورد بحث به لیست مناطق محافظت شده می باشند. 

کلارک که نمایندگی مجلس انتاریو از حوزه انتخابی بروکویل – لیدز – کرنویل و هزار جزیره را به عهده دارد، دلیل استعفای خود از سمت وزارت را جلوگیری از تشدید شدن جنجال های سیاسی پیرامون آزادسازی اراضی که به عقیده او می تواند مانع اجرای برنامه های پیشروانه انتاریو برای توسعه و ساخت و ساز مسکن برای جمعیت رو به رشد استان شود، ذکر کرد و به طور ضمنی به اشتباهش در عدم نظارت دقیق به فرایند انتخاب این اراضی بخصوص اذعان کرد. اما سوای رهبران احزاب مخالف، برخی از انتاریویی های حامی محیط زیست اصولا با هر گونه ساخت و ساز در کمربند سبز مخالف هستند و قول داگ فورد برای بازبینی فرایند ارزیابی و آزادسازی این اراضی برای ساخت و سازهای آینده، صد درصد مخالف خواسته های آنهاست. 

استدلال دولت داگ فورد برای آزادسازی بخش هایی از کمربند سبز برای پاسخگویی به نیاز روزافزون جمعیت رو به رشد انتاریو است. به قول داگ فورد، چاره ای جز گنجانده شدن بخش هایی از کمربند سبز در برنامه توسعه مسکن وجود ندارد. 

این یک استدلال منطقی است. حتی برنامه بلندپروازانه دولت انتاریو برای ساخت 1.5 میلیون خانه طی 10 سال آینده، نمی تواند پاسخگوی رشد 500 هزار نفر در سال جمعیت استان باشد. فراموش نکنیم که انتاریو هم اکنون نیز با کمبود شدید مسکن روبرو است، برای نیل به این هدف ده ساله به ساخت سالانه 150 هزار خانه جدید نیاز خواهد بود. 

اشتباه کلارک این بود که وقتی رئیس دفترش فهرستی از اراضی پیشنهادی را به او داد، کلارک نپرسید علت انتخاب این زمین های خاص چه بود؟ و این کوتاهی از مردی که از سال 2018 سمت وزارت مسکن و امور شهرداری ها را به عهده داشت. و اقدامات جسورانه ای برای کاهش هزینه های توسعه، تشویق ساخت و ساز انجام داد، دور از انتظار بود. 

اما انتقادات رهبران احزاب مخالف نیز صادقانه نیست. برای مثال ماریت استایلز، رهبر حزب نیودموکرات انتاریو همچنان اصرار دارد که توسعه کمربند سبز نتیجه فساد بوده است. اگرچه نه حسابرس کل و نه کمیسر اخلاقیات انتاریو هیچ کدام چنین تحلیلی نداشتند. جان فریزر، رهبر موقت حزب لیبرال نیز دوست دارد شعار 8.3 میلیارد دلار پول نقد برای زمین شما اشاره کند. در حالی که هیچ کس بابت این زمین ها پول نقد دریافت نکرده است. آنچه مالکین این زمین ها به دست آوردند، فرصتی بالقوه برای توسعه زمین هایی است که قبلا مالک آن بودند. 

شاید بهتر می بود انتاریو به جای آزادسازی بخش هایی از کمربند سبز، اراضی خارج از آن را در نظر می گرفت. در هر صورت دولت قول بازبینی فرایند انتخاب را داده است و باید امیدوار به اصلاح اشتباهات باشیم. هرگز نباید کمبود شدید مسکن در انتاریو را نادیده بگیریم. اگر اقدامی صورت نگیرد، در سال های آتی شاهد بی خانمانی هزاران هزار خانواده انتاریویی خواهیم بود.