اعتراف تلخ زنان مطلقه درباره مساله ازدواج
در جامعهای پراز انتظارات و پیشفرضها درباره ازدواج و زندگی مشترک، زنان متأهل به شکلی معمولی از تجربیات خود درباره “بخشهای دشوار” این اتحاد زناشویی حرف میزنند. اما چیزی که بسیاری از ما به آن توجه کافی نمیکنیم، نظر زنان مطلقه است که با انتقاد و تجربیات شخصی خود، به این موضوع پرداختهاند. زنان متأهل به شکلهای مختلفی به مشکلات و چالشهای روابط زناشویی اشاره می کنند. این مسایل شامل تنهایی و نگرانیهای مربوط به انتخاب شریک زندگی، مسایل مالی، مشکلات ارتباطی و نیاز شخصی هستند. یکی از این افراد مطلقه می گوید در آغاز رابطه عاشقانه، همه چیز پر از شور و شوق بود. همسرم خانه را منظم و تمیز می کرد و با تمام وجود آشپزی می کرد. مهارتهای آشپزی او زبانزد خاص و عام بود. این ویژگیها، باعث شد که عشقی عمیق در دل من بروز کند و باور داشتم که شریک زندگی و معشوقه خود را پیدا کردهام. اما همه چیز در لحظهای تغییر کرد. آن لحظه که حلقه ازدواج بر انگشتم قرار گرفت، همه چیز تغییر کرد. من به جای شریک زندگی، به عنوان خدمتکار شخصی او تبدیل شدم. احساسات عمیقی از ناراحتی و ناامیدی درونم را فرا گرفت. لباسهای پراکنده اطراف خانه، نشانهای از تبدیل شدن من به یک خدمتکار بودند. تمیز کردن، به نظر او، تنها کار زنان بود و من درگیر این نگرش جنسیتی تنگنظرانه شدم.
بودن در یک رابطه که با شور و هیجان عشق آغاز شده بود و سپس به یک داستان بیرحمانه از تبدیل شدن به برده جنسیتی ادامه پیدا کرده بود واقعا دشوار بود. در نهایت، این وضعیت بر روی روحیه و اعتماد به نفس او تاثیر گذاشت.
این فرد مطلقه، با دلتنگی و افسردگی، بیان میکند که تبديل شدن به یک خدمتکار در خانه برای او آزاردهنده و خستهکننده بود. او به دنبال تعامل در یک رابطه بود، نه تبديل شدن به یک خادم. این تجربه نشاندهنده این بود که روابط بر پایه تقابل جنسیتی و تبعیض چقدر میتوانند مخرب و ناامیدکننده باشند. با گذشت زمان، افراد باید به دنبال روابطی باشند که احترام متقابل، همدلی و تعامل را ترویج میدهند، نه اینکه به فردی تبدیل شوند که تحت تاثیر انتظارات جنسیتی واقعیتی ضعیف است. ارزش قدردانی و احترام از هر گونه نگرش تبعیضآمیز و تنگنظرانه بالاتر است و اساس روابط سالم و پایدار است. برای حفظ یک رابطه سالم و پایدار، لازم است که هر دو طرف به اندازه کافی با یکدیگر همکاری کنند و احترام متقابل را حفظ کنند. احترام به دیگری بدون توجه به جنسیت، قومیت یا هر ویژگی دیگری، باید اساس یک رابطه باشد. یکی از سختترین بخشهای ازدواج، تبدیل شدن مجدد به فردی مجرد است. پردازش از دست دادن هویتی که به عنوان همسر و مادر داشته ام حین و پس از طلاق، بزرگترین چیزی بود که مجبور شدم تحمل کنم.
