ارتباط خطر خودکشی در نوجوانان و مشکلات بی خوابی در دوران کودکی شان
اگر فرزند شما گاهی در خواب مشکل دارد، ممکن است به سادگی این موضوع را به عنوان یک مرحله گذرا تلقی کنید؛ اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این نگرش می‌تواند عواقب جدی‌تری به همراه داشته باشد، از جمله خطر افکار یا تلاش‌های خودکشی در سنین بالاتر را افزایش می دهد.
مطالعه‌ای که در نشریه JAMA Network Open منتشر شده، نشان می‌دهد که اختلالات خواب شدید در سن 10 سالگی با افزایش 2.7 برابری خطر افکار و تلاش‌های خودکشی دو سال بعد مرتبط است. نزدیک به یک سوم از شرکت‌کنندگان با اختلال خواب شدید، بعدا رفتارهای خودکشی را گزارش کردند. دکتر ربکا برنت، متخصص خودکشی، تاکید می‌کند که خواب باید به عنوان یک عامل خطر و هدف مداخله‌ای حیاتی برای خودکشی جوانان مورد توجه قرار گیرد.
این تحقیق نشان می‌دهد که خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر در کودکان 10 تا 14 ساله است، گروهی که همچنین نرخ بالایی از اختلالات خواب دارند. اختلالات خواب به عنوان یک عامل خطر برای رفتارهای خودکشی در بزرگسالان شناخته شده‌اند، اما تحقیقات در مورد این موضوع در دوره انتقال از کودکی به نوجوانی نادر بوده است.
نویسندگان این مطالعه از داده‌های بیش از ۸۸۰۰ کودک استفاده کردند و دریافتند که اختلالات خواب شدید با افکار و تلاش‌های خودکشی ارتباط دارد، حتی پس از در نظر گرفتن عوامل دیگر مانند افسردگی و اضطراب. همچنین، کابوس‌های روزانه با پنج برابر افزایش خطر رفتارهای خودکشی مرتبط بودند.
دکتر کریستوفر ویلار، روانشناس دانشگاه هاروارد، اشاره می‌کند که خواب برای رشد مغز در دوران نوجوانی بسیار حیاتی است. مشکلات خواب ممکن است ناشی از استرس، فعالیت‌های زیاد و زمان استفاده از صفحه نمایش باشد و بر توسعه مغز تاثیر منفی بگذارد.
برای حمایت از سلامت فرزندتان، ایجاد عادت‌های خواب شبانه ضروری است. دکتر بری پیشنهاد می‌کند که یک روال آرامش‌بخش قبل از خواب ایجاد کنید و زمان استفاده از صفحه نمایش و فعالیت‌های بدنی را محدود کنید. همچنین، اگر الگوی خواب فرزندتان تغییر کرده، مشورت با پزشک ضروری است.
در نهایت، مشارکت والدین در سلامت روان فرزندشان تاثیر عمیقی دارد و افزایش نظارت والدین می‌تواند خطر رفتارهای خودکشی را کاهش دهد.
