ادعای زن ساکن بریتیش کلمبیا: الماس واگذار شده به جواهرساز برای فروش مفقود شده! 

فریبا پوربابا می گوید او و پدرش معرفت، زمانی صاحب یک الماس سه قیراطی به ارزش ده ها هزار دلار بودند. اما این چهار سال پیش بود، قبل از اینکه الماس ناپدید شود.

پوربابا در دادخواستی که اخیرا به دادگاه بریتیش کلمبیا ارائه کرده می گوید او و پدرش این سنگ قیمتی را از زمانی که در اواخر سال 2019 به یک جواهر فروش در وست ونکوور تحویل دادند، ندیده اند. اسناد ارائه شده به دادگاه حاکی از آن است که آنها با مسعود جواهریان توافق کرده بودند که الماس را در ازای پرداخت سهمی از سود به آنها، بفروشد. اما پورباباها از آن زمان به اینسو نه الماس را دیده اند و نه حتی یک دلار پول! 

لازم به ذکر است که این اتهامات ثابت نشده و جواهرفروش ادعای پوربابا را رد کرده است. 

پوربابا می گوید جواهریان الماس را در پاییز 2019 دریافت و توافق کرد آن را به قیمت حداقل 50 هزار دلار آمریکا (معادل 67 هزار دلار کانادا) بفروشد. جواهریان پذیرفت اگر ظرف چند روز نتواند خریداری برای الماس پیدا کند، آن را پس بدهد. هرچند پوربابا مشخص نکرده که آیا این توافق شفاهی بوده یا کتبی. 

پوربابا همچنین ادعا می کند که الماس در جون گذشته 72600 دلار آمریکا یا 98158 دلار کانادا ارزشگذاری شده بود. البته در این دادخواست جزئیات کمی در مورد این ارزیابی ارائه شده. از جمله اینکه چگونه ممکن است الماس پس از مفقود شدن ارزیابی شده باشد. هرچند برخی ارزشگذاری ها را می تواند بر اساس عکس یا اسناد دیگر انجام داد، اما وکیل پوربابا می گوید چنین عکس‌ هایی قابل ارائه نیستند.

ارزیاب، Mardon Jewelers، نیز با استناد به حفظ حریم خصوصی مشتری، از اظهار نظر خودداری کرده است. 

در دادخواست آمده است: متهم (جواهریان) به پوربابا اطلاع داد که الماس دیگر در اختیار او نیست، اما در عین حال اطمینان داد که بخشی از ارزش کل الماس را پرداخت کند. اما متهم از هرگونه پرداخت کوتاهی کرده است. 

جواهریان هنوز در دادگاه به اتهامات وارده پاسخ نداده، اما در تماس تلفنی روز پنجشنبه با CBC News، ادعا  کرد که او و پسرش سام، در فاصله سال های 2017 تا 2019 الماس متعلق به پوربابا را بدون مشکل فروخته و سهم پوربابا را پرداخت کرده اند. 

سام می گوید که این یک توافق غیرکتبی بود، زیرا پدرش و فریبا چندین دهه یکدیگر را می شناختند. سام همچنین ضمن رد ادعاهای فریبا گفت ارزش واقعی الماس مورد بحث ده ها هزار دلار پایین تر بود. 

توافق بین فروشنده و صاحب مال برای فروش کالای دست دوم و تقسیم درصدی از سود، رایج است.  مردم می توانند اقلامی از جمله جواهرات، ساعت، کیف، کفش و آلات موسیقی و لباس های روزمره را از طریق فروشگاه ها بفروشند. 

مک‌لارتی وکیل دعاوی مستقر در ونکوور می‌گوید که اکثر مغازه دارها از خود در برابر گم شدن، دزدیده شدن یا آسیب دیدن اقلام در فروشگاه سلب مسوولیت می کنند. بنابراین بهتر است که هرگونه قرارداد یا توافق در مورد واگذاری جنس برای فروش و شرایط دیگر بصورت مکتوب ثبت شود.