آنچه باید درباره سرطان پروستات بدانید
علائم سرطان پروستات اغلب در مراحل اولیه آشکار نمی شود و هنگامی که ظاهر می شوند، می توانند با علائم بیماری های دیگر اشتباه گرفته شوند. خوشبختانه، این سرطان اغلب آهسته رشد می کند و این کندی نرخ بهبودی و بقا را بسیار بالا می برد. برای آشنایی با برخی از علائم سرطان پروستات و نحوه تشخیص و درمان آن، ادامه مطلب را بخوانید.
سرطان پروستات یک نوع بدخیم سرطان است که در سلول های پروستات – غده ای به اندازه گردو که در زیر مثانه و نزدیک راست روده قرار دارد – شروع می شود و توموری را تشکیل می دهد که می تواند بافت مجاور را از بین ببرد. طبق گفته انجمن سرطان کانادا، این بیماری می تواند به سایر قسمت های بدن نیز سرایت کند. اما رشد آهسته سرطان پروستات به این معنی است که اغلب پس از تشخیص می توان آن را به طور کامل حذف کرد.
از هر هفت مرد یک نفر در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شود. به گفته دکتر متیو تولفسون، انکولوژیست اورولوژی در کلینیک مایو، در بیشتر موارد، مردان 50 ساله یا بیشتر مبتلا می شوند و مردان آفریقایی-آمریکایی مستعد ابتلا به نوع تهاجمی تر سرطان پروستات هستند. این دومین سرطان شایع نزد مردان است.
سرطان پروستات می تواند با عوامل ارثی یا ژنتیکی مرتبط باشد. کسانی که برادر یا پدرشان از سرطان پروستات رنج می برد، بیش از دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
نسخه های پیشرفته تر سرطان پروستات می تواند منجر به مشکلات ادراری، وجود خون در ادرار یا مایع منی، اختلال نعوظ، درد به ویژه در لگن، پشت یا قفسه سینه و ضعف در پاها شود. از دست دادن کنترل مثانه یا روده نیز می تواند علامت این باشد که غده شروع به وارد کردن فشار بر نخاع کرده است.
اگرچه عوامل خطر رژیم غذایی هنوز مشخص نیست، اما مطالعات نشان می دهد که مردانی که مقدار زیادی گوشت قرمز یا لبنیات پرچرب می خورند، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند.
آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) روشی برای غربالگری سرطان پروستات است. در بیشتر موارد، سطح PSA 4 نانوگرم در هر میلی لیتر خون یا کمتر، نشانه عدم وجود سرطان پروستات است. با افزایش این مقدار، احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیشتر می شود. با این حال، همیشه اینطور نیست. حدود 15 درصد از مردان با PSA زیر 4 به سرطان پروستات مبتلا هستند. این نتیجه زمانی که آنها تحت بیوپسی قرار می گیرند پیدا می شود.
در گذشته، بیوپسی یا نمونه برداری رایج ترین روش تعیین وجود یا عدم وجود سرطان پروستات بود. با این حال، طبق 89.3 KPCC، اگر بیمار خیلی مسن یا مبتلا به بیماری های شدید دیگر باشد، پزشک ممکن است از این گزینه چشم پوشی کند.
بیوپسی شامل قرار دادن یک پروب اولتراساوند در رکتوم به منظور ارائه تصویری از پروستات است. حدود 12 نمونه بافت با سوزن گرفته می شود تا به پاتولوژیست ارسال شده و بررسی شوند.
معاینه دیجیتالی رکتوم به پزشک اجازه می دهد سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات را تشخیص بدهد.
پرتودرمانی موضعی اغلب برای مراحل اولیه سرطان پروستات توصیه می شود. دوره های درمان معمولا بین شش تا هفت هفته است. اما پرتودرمانی میتواند عوارض جانبی در برخی از مردان داشته باشد تا پس از درمان مشکلات بیاختیاری و ناتوانی جنسی را تجربه کنند.
شیمی درمانی میتواند برای سرطان پیشرفته پروستات که به سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است استفاده شود. شیمی درمانی را می توان همراه با هورمون درمانی استفاده کرد.
خوشبختانه سرطان پروستات یکی از بالاترین میزان بقا را در بین هر نوع سرطان دارد. در حالی که از هر هفت مرد یک نفر در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شود، از هر 36 مرد تنها یک نفر در اثر آن می میرد. تخمین زده می شود که 99 درصد از مردان مبتلا به انواع رایج سرطان پروستات، پنج سال یا بیشتر پس از آن زنده می مانند.
مردی که تحت درمان قرار گرفته است به معاینات و آزمایشات بعدی نیاز دارد، اما فعالیت بدنی منظم نیز راهی آسان برای حفظ سلامتی است.
