آزار کلامی به اندازه آزار فیزیکی و جنسی به کودکان آسیب می رساند

تحقیقات جدیدی که در ایالات متحده و لندن انجام شده است، تاثیرات مضر فریاد زدن بر سر کودکان را روشن کرده که نشان می دهد می تواند به اندازه آزار جسمی یا جنسی مضر باشد. 

گزارش این مطالعه پیشگامانه که به سفارش سازمان خیریه انگلیسی Words Matter انجام و اخیرا در مجله Child Abuse & Neglect منتشر شد، بر اهمیت شناخت آزار کلامی در دوران کودکی (CVA) به عنوان یک شکل از سوء استفاده تاکید می کند.

محققان دانشگاه وینگیت در کارولینای شمالی و دانشگاه کالج لندن، 149 مطالعه کمی و 17 مطالعه کیفی متمرکز بر این موضوع را به دقت تجزیه و تحلیل کردند. یافته‌ های آن ‌ها نشان می ‌دهد آزار کلامی شامل عواملی مانند حجم، لحن و محتوای گفتار منفی و تاثیر فوری آن‌ ها می ‌شود. علاوه بر این، این مطالعه نشان می‌ دهد که والدین و معلمان رایج ‌ترین عامل آزار کلامی علیه کودکان هستند.

پیامدهای آزار کلامی می تواند در تمام طول زندگی کودک ادامه داشته باشد و زخم های عاطفی و روانی پایدار را ایجاد کند. چنین سوء استفاده ای می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب مختلفی از جمله چاقی، افزایش خشم، افزایش خطر سوء مصرف مواد، افسردگی و خودآزاری شود.

یکی از توصیه های کلیدی این مطالعه، نیاز به تعریف دقیق تری از آزار کلامی علیه کودکان است. در حال حاضر آزار و اذیت دوران کودکی به چهار دسته تقسیم می شود: آزار جسمی، سوء استفاده جنسی، آزار عاطفی و غفلت. این مطالعه بر شیوع فزاینده سوء استفاده عاطفی در دوران کودکی در طول سال‌ ها و تاثیر عمیق آن بر سلامت روان کودکان تاکید می ‌کند. 

با توجه به این یافته‌ها، محققان تاکید می‌ کنند که تشخیص CVA به عنوان نوعی سوء استفاده، یک نقطه شروع حیاتی برای شناسایی و پیشگیری از آن است.